کوچه

A+ A-

وقتی می‌رفتم
پنجره‌ها چشمانشان را بستند
کوچه باریک می‌شد
تا شانه‌های غمگینم را
میان دیوارهایش
به آغوش بگیرد

وقتی به انتهای کوچه رسیدم
همه چیز روشن بود و سپید
سر چرخاندم تا گذشته ام را ببینم
کوچه تاریک بود مثل شب

توضیحات
عمق‌های معنادار 'کوچه'، شعری اندیشمندانه از هیربد هیومن، نویسنده، فیلمساز و فیلسوف ایرانی-آمریکایی را کاوش کنید. هیومن از طریق تصویرسازی‌های زنده‌ای از پنجره‌هایی که بسته می‌شوند و کوچه‌هایی که تنگ می‌گردند، داستانی را می‌آفریند که موضوعاتی چون از دست دادن، گذار و بازی کنتراست نور و تاریکی را بررسی می‌کند. این اثر خوانندگان را به سفری تأمل‌برانگیز دعوت می‌کند و توانایی شاعر را در بافتن احساسات پیچیده در پارچه شعر مدرن برجسته می‌سازد. به دنیای ریزبینانه هیربد وارد شوید، جایی که هر بیت قدمی‌ست در کوچه‌های سایه‌روشن تجربه انسانی.

ثبت دیدگاه و نظرات


© تمامی حقوق این صفحه محفوظ است. هرگونه تکثیر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از مطالب این وبسایت حتی با ذکر منبع، بدون اجازۀ کتبی هیربد هیومن ممنوع است و پیگرد قانونی دارد.